Catástrofes producidas polo quentamento global
A temperatura do noso planeta e perfecta para a vida, non é un planeta nin moi quente (como Marte), nin moi frío (como Venus) o que fai que sexa un lugar perfecto para o desenvolvemento da vida.
O Sol proporciónalle calor á Terra e algúns dos gases que se atopan na atmosfera evitan que este calor volte de novo o espacio. Hoxe en día producese un desequilibrio destes gases polo que a atmosfera estase contaminando, isto provoca que se reteñan os gases preto da superficie do noso planeta, en consecuencia disto as temperaturas do planeta estan aumentando considerablemente.
O noso planeta está rodeado por unha fina capa de gases, formada basicamente por nitróxeno e osíxeno aínda que tamén hai en minoría outros compoñentes como carbono e xofre. Nesta capa é onde se producen todos os fenómenos climatolóxicos. As temperaturas do noso planeta son perfectas para a vida animal e vexetal, pero depende da situación xeográfica hai unhas temperaturas máis elevadas; como as zonas tropicais e os desertos, e zonas con baixas temperaturas; como os casquetes polares e pódese dicir tamen que os climas continentais, aínda que cada ser vivo está adaptado as condicións nas que vive
A rotación do planeta e as diferenzas de temperatura provocan movementos de aire sobre a superficie terrestre, provocando así, o vento,as chuvias e as nubes; as nubes son as que transportan as augas os ríos e lagos. A temperatura do noso planeta permite que a auga se manteña en estado líquido, se fora unha temperatura moi baixa conxelaríase a auga e se foran temperaturas moi elevadas a auga faríase vapor de auga.
Subida do nivel do mar e deforestación:de acordo co editorial da revista “science” o nivel do mar subeu entre dez e doce centímetros no último século e non parece que vaia a parar. Según os investigadores a puntan a dúas causas posibles: un sería mediante o derretemento dos casquetes polares e a outra mediante a expansión térmica dos líquidos, cando os océanos se quentan aumentan o seu volume. Por outro lado está a deforestación, que pode agrabar sequía facendo que o chan perda humidade con maior rapidez. Nos últimos anos, a sistuación de sequía produciu varios incendios en bosques que relativamente eran demasiado húmidos para arder. Con todo iso, os cambios climatolóxicos non son os únicos culpables do cambio climátifco ou dos desastres naturais.
Exceso de CO2: Ata agora barallaranse varias teorías para explicar o desastre, a partir do impacto dun meteorito, a erupcións volcánicas, a través do cambio climático e glaciación. Segundo datos de científicos do Centro Nacional para Investigacións Atmosféricas, en Boulder (Colorado, Estados Unidos), indican que a extensión da actividade volcánica para centos de miles de anos lanzou grandes cantidades de dióxido de carbono (CO2) e dióxido de xofre na atmosfera, o quentamento gradual do planeta. Para chegar a esta conclusión foi utilizado o sistema chamado de Clima modelo comunitario, que examina os efectos combinados da temperatura atmosférica e das correntes oceánicas. Segundo el, as temperaturas nas latitudes altas aumentaron tanto que os océanos a 3.000 metros de profundidade, que interferiron coas correntes oceánicas que conducen a auga fría, que transporta osíxeno e nutrientes para os niveis inferiores. O resultado foi que a auga acabada de osíxeno e incapaz de soster calquera vida.
Efecto invernadoiro: O efecto invernadoiro é natural e beneficioso, pero o problema ocorre cando as causas humanas é o aumento na atmosfera de gases de efecto invernadoiro, que aumenta o efecto e produce un quentamento global .
O aumento da concentración atmosférica de gases de efecto invernadoiro foi firme e constante, debido á actividade humana. Por exemplo, a principios do século pola queima de bosques para a agricultura.
A concentración de dióxido de carbono (CO2) aumentou nas últimas décadas pola queima de combustibles fósiles como fonte de enerxía para os procesos de transporte e industria.
Metano (CH4) é outro gas de efecto invernadoiro a súa concentración na atmosfera é aumentado para o tratamento de residuos en vertedoiros, a dixestión dos ruminantes, xestión de estrume, que, xunto con fertilizantes agrícolas tamén son producidas cantidades significativas de óxido nitroso, e, en menor medida, por campos de arroz e incineradores de residuos.
O óxido nitroso (N2O) tamén se usa como propelente de aerosois, na fabricación de lámpadas incandescentes e lámpadas fluorescentes, etc.
Outros empregados do efecto invernadoiro antropoxénico son compostos, como os perfluorcarbonos (PFC) e hidrofluorcarbonos (HFC), que se usan en xeladeiras, extintores de incendios e aerosois, así como o hexafluoreto de xofre (SF6), usado como gas de illamento térmico en equipos de distribución de enerxía.
Como un exemplo digno de nota que o dióxido de carbono aumentou de 275 ppm antes da revolución industrial para 361 ppm en 1996, os niveis de metano duplicáronse nos últimos 100 anos e aumenta a cantidade de óxido de dinitróxeno por un 0,25% ao ano.
Estas son algunhas das causas das catástrofes mundiais pero existen moitas mais.
